1-پرش ارتفاع :
یکی از رشتههای ورزش دو و میدانی است که در آن ورزشکاران باید از روی یک میله افقی که در ارتفاع مشخصی گذاشته شدهاست، بدون کمک گرفتن از هر گونه وسیلهای پرش کنند.
نکاتی راجع به این ورزش:
ورزشکار باید با یک پا پرش را انجام دهد.
هر ورزشکار سه بار برای عبور از مانع فرصت دارد و اگر در هر سه نوبت خطا کند از مسابقه حذف خواهد شد.
ورزشکاری مقام اول را کسب میکند که از بیشترین ارتفاع پرش نماید. اگر دو یا چند نفر از یک ارتفاع پرش نمایند ورزشکاری اول میشود که کمترین تعداد پرش را داشته باشد و در مرحله بعدی کمترین خطا را کرده باشد. در صورت تساوی دوباره پرش صورت گیرد تا در نهایت نفر برتر مشخص شود.
مقدار بالا بردن میلهٔ پرش ارتفاع پس از تکمیل هر دور نباید کمتر از ۲ سانتیمتر باشد؛ مگر آنکه یک شرکتکننده باقی مانده باشد.
2-پرش با نیزه :
یکی از رشتههای ورزش دو و میدانی است که در آن ورزشکار از نیزهای بلند و انعطافپذیر از جنس فایبرگلاس برای پریدن از روی مانعی بهره میگیرد.
نکاتی راجع به این ورزش:
ترتيب پرشکنندگان، با قرعهکشى تعيين مىشود.
قبل از شروع مسابقه سرداور ارتفاع شروع و ترتيب بالا رفتن ارتفاع مانع را پس از پايان هر دور به شرکتکنندگان اعلان مىکند. وقتىکه تنها يک پرنده بهعنوان پرندهٔ مسابقات باقى بماند و زمانىکه براى کسب مقام اول تساوى پيش بيايد، ترتيب بالا رفتن مانع با توافق ورزشکار و سرداور انجام مىشود.
مقدار بالا بردن مانع ميلهٔ پرش با نيزه پس از تکميل هر دور نبايد کمتر از ۵ سانتىمتر باشد مگر آنکه در نهايت، يک شرکتکننده باقى مانده باشد.
در پرش با نيزه دهگانه پس از تکميل هر دور بايد ۱۰ سانتىمتر در تمام طول مسابقه، ميلهٔ افقى پرش، نيزه را بالا برد.
شرکتکنندگان حق دارند که قبل از شروع هر پرش از داور تقاضاى حرکتدادن پايهها را بکنند. اما حرکت پايهها تنها با ۴۰ سانتىمتر بهطرف مسير دورخيز و تا ۸۰ سانتىمتر بهطرف محل فرود مجاز است.
پس از شروع مسابقه، پرندگان نمىتوانند از محوطهٔ اصلى مسابقه براى تمرين استفاده کنند.
پرش بايد در محدودهٔ زمانى ۵/۱ دقيقه پس از ثابتکردن پايهها اجرا گردد. در مراحل نهائى يعنى زمانىکه تنها ۲ يا ۳ ورزشکار باقى مانده باشد محدودهٔ زمانى اجراءِ پرش ۳ دقيقه خواهد بود و در صورتىکه تنها يک ورزشکار به رقابت ادامه دهد محدودهٔ زمانى ۶ دقيقه مىباشد.
سقوط مانع پرش با نيزه بر اثر برخورد بدن ورزشکار با نيزهٔ پرش، خطا محسوب مىشود.
لمس زمين از جمله محوطهٔ فرودِ بعد از صفحهٔ عمودى فرضى ميان پايهها و زمين پرش با نيزه قبل از عبور از روى مانع، خطا محسوب مىشود.
سه بار خطاى پىدرپى بدون توجه به ارتفاع پرش، باعث اخراج پرنده از دور مسابقات مىشود. ورزشکار مىتواند در صورت مرتکبشدن دو خطا در يک ارتفاع مشخص تقاضاى پرش از ارتفاع بالاتر را بنمايد که در صورت خطا در ارتفاع جديد از دور مسابقات اخراج مىگردد.
پس از عمل جهش، حرکت دستيابى به ارتفاع بالاتر و يا انتقال دست پائينى بالاتر از دست بالائى خطا محسوب مىشود.
در خلال عمل پرش اگر پرشکننده عمداً از افتادن ميلهٔ افقيِ درحال سقوط، بهکمک دست يا انگشتان خود ممانعت کند خطا محسوب مىشود.
ورزشکاران اجازه دارند که از مواد چسبناک مانند رزين براى بهترگرفتن نيزه پرش استفاده کنند.
هيچکس جز خود ورزشکار نبايد نيزهٔ پرش را لمس کند مگر اينکه نيزه درحال دور شدن از ميلهٔ افقى و پايهها باشد.
اگر در خلال پرش، نيزه پرش بشکند، پرش خطا محسوب نمىشود.
قبل از شروع پرش، ارتفاع جديد بايد اندازهگيرى شود.
3-پرش بانجی :
فعالیتی میباشد که در آن فرد خود را توسط محافظ و طناب فنردار از ارتفاعی بلند به پایین پرتاب میکند.
طنابی با قابلیت فنری که ظرفیت فشار و شک ناگهانی را دارد و معمولاً دارای پوشش لاستیکی میباشد.
امکانات مورد نیاز این ورزش:
هارنس فول بادی
ساق بند و قوزک بند نیز بر روی پا پوشیده میشوند. قوزک بند از تجهیزات اجباری میباشد. طناب کشدار هم به ژاکت و هم به قوزک بند متصل میشود.
4-پرش طول :
پرش طول یکی از رشتههای دو و میدانی است که در آن ورزشکار باید با انجام دورخیز و سپس با یک گام پرش خود را انجام بدهد. این رشته از سال ۱۸۹۶ برای مردان و از سال ۱۹۴۸ برای زنان وارد بازیهای المپیک تابستانی شدهاست.
نوبت انجام پرش شرکتکنندگان بوسیله قرعهکشى تعیین مىگردد.
.هنگامى که تعداد شرکتکنندگان بیش از ۸ نفر باشد هر شرکتکننده مجاز به سه پرش مىباشد و پس از آن ۸ نفرى که بهترین پرش را انجام دهند، مىتوانند سه پرش دیگر انجام دهند. در مورد تساوى براى نفر هشتم ورزشکارانى که به این نحو مساوى مىکنند سه بار دیگر پرش مىکنند هرگاه تعداد ۸ شرکتکننده و یا کمتر در مسابقه شرکت کنند هر شرکت کننده مىتواند ششبار پرش کند.
تذکر: مقصود از حالت تساوی، پریدن مسافتهاى مساوى است و در این صورت قانون ۳-۱۴۶ اعمال نمىشود.
هنگامى که مسابقه شروع مىشود شرکتکنندگان حق استفاده از باند پرش را براى انجام تمرین ندارند.
در موارد ذیل ورزشکار مرتکب خطا خواهدشد:
در خلال پریدن و یا درحال دورخیز زمین آن طرف تخته پرش را با بخشى از بدن خود لمس نماید.
کنده شدن از زمین خارج از تخته پرش از ابتداء خط جهش از دو طرف تخته.
بعد از فرود، خارج شدن از چاله پرش به نحوى که محل تماس با زمین نزدیکتر از نزدیکترین اثر بوجودآمده در محوطه فرود به خط جهش باشد.
بعد از کامل شدن فرود به طرف عقب گام بردارد.
در صورتى که در هوا معلق بزند.
باستثناى بند ۲ قانون ۴-۱۷۳ در صورتى که شرکتکننده قبل از تخته جهش پرش نماید خطا محسوب نمىگردد.
کلیه پرشها بایستى از نزدیکترین نقطه اثرى که در منطقه فرود در نتیجه تماس بخشى از بدن یا اعضاى شرکتکننده بوجود مىآید تا خط پرش و یا امتداد آن اندازهگیرى شود.
بهترین پرش از پرشهاى هر شرکتکننده، از جمله پرشهایى که براى حالت تساوى مقام اول انجام داده است، براى وى منظور مىگردد.
5-پرش سه گام :
پرش سه گام یکی از رشتههای ورزش دو و میدانی است که به پرش طول شباهت دارد، اما شرکتکنندگان، پرش خود را بهجای یک گام با سه گام انجام میدهند. رکورد جهانیِ این رشته در بخش مردان ۱۸ متر و ۲۹ سانتیمتر و رکورد بخش زنان هم با ۱۵ متر و ۵۰ سانتیمتر است.
نکاتی راجع به این ورزش:
رش سهگام شامل لی لی، قدم و پرش میباشد که باید بههمین ترتیب اجرا شوند و اگر غیر از این باشد (یعنی دو بار لیلی یا دو بار قدم و بعد پرش انجام شود) خطا است.
عمل لی لی باید طوری اجرا شود که با همان پائی که روی تختهٔ پرش گذاشته میشود فرود آید و در مرحلهٔ قدم، پرنده باید با پای دیگر فرود آید و نهایتاً عمل پرش اجرا شود.
ترتیب پرش ورزشکاران به قید قرعه تعیین میشود.
اگر تعداد پرشکنندگان بیش از ۸ نفر باشد به هر نفر اجازهٔ سه پرش داده میشود و به ۸ نفری که نتایج بهتری بهدست آوردهاند اجازهٔ سه پرش دیگر داده میشود و بهترین نتیجه ۶ پرش بهعنوان رکورد محاسبه میگردد. چنانچه تعداد پرشکنندگان ۸ نفر یا کمتر باشد، به هر نفر اجازهٔ ۶ پرش داده میشود که چون در این حالت مسابقات بهصورت نهائی برگزار میشود ردهبندی از روی بهترین نتایج هر شرکتکننده در خلال ۶ پرش تعیین میشود. در صورت تساوی بهترین رکورد بعدی و الی آخر برای تعیین ردهبندی معتبر است. در مسابقاتی که دو مرحلهای هستند معمولاً مسافتی بهعنوان حد نصاب ورودی در نظر گرفته میشود.