۱ سال پیش

» ورزش های مناسب برای کودکان

چه ورزشی مناسب کودک من است؟

مهم ترین نکته در انتخاب ورزش مناسب برای کودک، در نظر داشتن ورزشی است که کودک به آن علاقه نشان داده و اورا نیز سرگرم میکند.

کدام ورزش را از چه سنی بهتر است شروع کرد؟

ورزش اگر از سنین پایین شروع شود ، تضمین کننده رشد سالم و اندامی متناسب است و همچنین به تسریع رشد ذهنی کودک و افزایش اعتماد به نفس او کمک می کند. به علاوه داشتن سبک زندگی منظم و محیط مناسب برای کودک نیز در رشد او موثر است.

مطلب مرتبط تمرینات قدرتی برای زنان

همانطور که گفته شد ، مهم ترین نکته در انتخاب ورزش مناسب برای کودک، توجه به علایق کودک است.

نکته مهم دیگر انتخاب یک باشگاه خوب و مربی واجد شرایط است. اگر باشگاه از امکانات کافی برخوردار باشد و مربی مجرب نیز در اختیار کودک قرار گیرد ، او میتواند حرکات پایه را به اصولی ترین روش ممکن بدون آسیب دیدگی به خوبی انجام دهد.

ورزش متناسب با سن

قاعده اصلی این است که به جای انجام آموزش های بسیار خاص در سنین پایین، روی توسعه حرکات پایه و فنی تمرکز کنید. اگر چه ممکن است سن برخی از کودکان باهم یکسان باشد، اما سن فیزیولوژیکی آنها ممکن است باهم متفاوت باشد. بنابراین در انتخاب رشته ورزشی باید سن فیزیولوژیک را در نظر گرفت.

۲ تا ۳ سال

ترجیحات ورزشی در این سن می تواند دویدن در باغ، پیاده روی، رقصیدن، بازی در آب تحت نظارت و تمرین ژیمناستیک با افراد با تجربه باشد.

۴ تا ۶ سال

در این سن ورزش هایی مانند رقص، شنا، ژیمناستیک، طناب زدن، هاپسکاچ (لی لی کردن) و سه چرخه سواری ایده آل هستند.

۷ تا ۱۰ سال

کودکان در این سن می توانند در ورزش هایی مانند ژیمناستیک، شنا، فوتبال، بسکتبال، والیبال، هندبال، دوچرخه سواری، تنیس و شنا و ترکیبی از اینها فعالیت کنند.

۱۰ سال به بالا

کودکان در آغاز این سن به بعد می توانند دو و میدانی، کشتی و قایقرانی را شروع کنند و در عین حال به انجام ورزش هایی که در سنین پایین تر مشغول آن بوده اند را به شیوه ای منظم تر ادامه دهند. همچنین بعد از گذشت چند سال از فعالیت منظم ورزشی کودک بعد از این سن ، مناسب است که بوکس، تکواندو و کاراته را شروع کنند که این ورزش ها نیاز به قدرت بدنی بیشتری دارند. اما اگر در انتخاب یک باشگاه خوب و مربی مجرب موفق بشوید ، کودک شما می تواند این ورزش ها را خیلی زودتر شروع کند و آموزش های عمومی تری فراتر از موارد خاص دریافت کند.

چگونه ورزش مناسب را برای کودک خود انتخاب کنیم؟

بخش قابل توجهی از خانواده ها ورزشی را انتخاب می کنند که خود دوست دارند و آرزو دارند فرزند آنها در این زمینه موفق شود و افتخار آفرینی کند. این بدترین کاری است که شما میتوانید در حق فرزند خود انجام دهید . شما باید مطابق با ورزش های مورد علاقه کودکتان یا توانایی هایی که در فرزند خود میبینید او را هدایت کنید. با این حال، در انتخاب ورزش ،همچنین باید ، توان و قدرت بدنی کودک ، در نظر گرفتن مسافت یک ورزشگاه ایده آل ، و تایمی که شما میتوانید برای کودک خود در این زمینه قرار دهید نیز باید مورد بررسی قرار گیرند.

این انتخاب به کودک شما اجازه می دهد تا با لذت در کلاس های ورزشی مشارکت کند و ورزش را به عنوان یکی از عادات زندگی خود ادامه دهد. ورزش انتخابی ممکن است تا سن 8 تا 10 سالگی یک ورزش واحد نباشد، این به کودک شما اجازه می دهد در ورزش های متعدد شرکت کند و علایق، توانایی ها و موقعیت های خود را بررسی کند. بنابراین، عادت ورزش کردن کودکان دائمی خواهد شد و به آنها اجازه می دهد به جای تماشاگر بودن، در ورزش مشارکت کنند. باشگاهی که برای این اهداف انتخاب می شود نیز مهم است، باشگاه های ورزشی که در آن می توان بیش از یک ورزش را انجام داد، به کودک این امکان را می دهد که خود را بشناسد و مربیان ورزشی فرصت های بیشتری برای شناخت فرزند شما داشته باشند.

از این معاینات قبل از ورزش غافل نشوید

در صورتی که کودک بیماری شناخته شده ای نداشته باشد و حداکثر 6 ماه قبل از شروع ورزش توسط پزشک معاینه شده باشد و مشکل سلامتی خاصی را در زمان شروع ورزش از خود نشان ندهد، نیازی به معاینه خاصی نیست. اما اگر کودک بیماری مزمن یا حاد داشته باشد باید قبل از شروع ورزش توسط پزشک مربوطه بررسی شود. علاوه بر معاینه ای که باید انجام شود؛ شمارش تعداد گلبول های سفید و قرمز خون، قند خون ناشتا، چربی خون و... کودک نیز باید آزمایش شود. باز هم بسته به یافته های موجود در معاینه کودک، ممکن است آزمایش های مختلفی درخواست شود و سیستم قلبی عروقی که میتواند عواقب جدی را برای سلامتی به همراه داشته باشد، ممکن است نیاز به ارزیابی با EKG، اشعه ایکس قفسه سینه و اکوکاردیوگرافی داشته باشد.

خطرات ورزش

مشخص است که ورزش منظم سهم مهمی در سلامتی دارد، اما نباید فراموش کرد که خطراتی نیز به همراه دارد. در واقع هر تمرینی باعث ایجاد بار و استرس بر روی سیستم اسکلتی عضلانی می شود. بنابراین، هر ورزشکاری که به طور منظم ورزش می کند، صرف نظر از سن، باید سالی یک بار تحت معاینه پزشکی قرار گیرد. در این کنترل‌ها، توصیه می‌شود هر سیستمی را که فعالیت ورزشی ممکن است تحت تأثیر قرار دهد، به‌ویژه قلب، ریه و سیستم گردش خون ، همچنین مفاصل ، استخوان، غضروف‌های مفصلی و تاندون ها ، باید به دقت ارزیابی شوند.

کودکی که ورزش می کند چگونه باید تغذیه شود؟

کودکانی که مرتب ورزش میکنن باید علاوه بر 3 وعده غذایی اصلی در روز، 3 میان وعده نیز مصرف کنند. مهم ترین نکته ای که در اینجا باید مورد توجه شما والدین محترم قرار گیرد این است که به جای تنقلات، به کودکان خود غذاهای سالم و تازه بدهید. امروزه جامعه جهانی به سمت مصرف بیشتر پروتئین سوق پیدا کرده است و مصرف میوه و سبزیجات تازه در میان عوام مردم کاهش یافته است . باید توجه داشت که روزانه ۳ تا ۶ وعده مصرف میوه و سبزیجات تازه و رنگارنگ میتواند به سلامت جسمی افراد به خصوص کودکان کمک شایانی کند‌ . به یاد داشته باشید که میان وعده بهترین زمان برای تکمیل این کمبودها است.

از آنجایی که انرژی مصرفی روزانه کودکی که ورزش می کند افزایش می یابد، این نیاز باید به خصوص از کربوهیدرات ها تامین شود نه از چربی ها. برای این منظور به جای ساندویچ بهتر است ظرفی تزئین شده با میوه های مختلف تهیه شود و به کودک داده شود. باید توجه داشت که یکی از میان وعده ها باید بعد از پایان تمرین ورزشی به کودک داده شود. یک میان وعده غذایی حاوی کربوهیدرات، پروتئین و ویتامین که باید در 30-15 دقیقه اول پس از پایان تمرین مصرف شود، تضمین می کند که انرژی از دست رفته در حین ورزش به سرعت جایگزین شده و کودک برای انجام سایر اموری که در طول روز باید انجام دهد آماده میشود.

علاوه بر این، آخرین وعده غذایی باید حداقل 3 ساعت قبل از تمرین میل شود که باعث دل درد کودک دلبند شما نگردد.

در آخر به یاد داشته باشید که اگر یک کودک یا بزرگسال که به درستی تغذیه شده باشد، نیازی به مصرف مکمل های غذایی ندارد. باید در نظر داشت که مصرف بیش از حد مواد غذایی می تواند به چربی تبدیل شود، بار اضافی بر کلیه ها و کبد وارد کند و علاوه بر این، برخی مکمل های مضر که آگاهانه یا ناآگاهانه در این غذاها گنجانده می شوند، ممکن است باعث ایجاد مشکلات اضافی برای سلامتی شوند. در صورت تمایل به چنین حمایتی، باید با یک پزشک و متخصص تغذیه که در مورد موضوع آگاهی دارد، مشورت شود.