» اسید لاکتیک و نقش آن در ورزش

شاید شما در دنیای پزشکی و ورزش صحبت هایی در مورد اسید لاکتیک شنیده باشید. در این مقاله همه چیز راجع به آن یاد خواهید گرفت.

اسید لاکتیک یک ترکیب شیمیایی است که در بسیاری از فرآیندهای بیوشیمیایی مانند تخمیر اسید لاکتیک نقش مهمی ایفا می کند.

یکی از بافت های بدن که اسید لاکتیک زیادی تولید می کند ، عضله است ، وقتی ماهیچه ها از نظر لرزه ای از کربوهیدرات ها برای انرژی استفاده می کنند ، اسید لاکتیک ایجاد می شود. این فرایند به عنوان تخمیر لاکتیک شناخته می شود.

مطلب مرتبط انواع پرس سرشانه با آموزش تصویری و توضیحات کامل!

در این مقاله ، ما همه چیز را در مورد این مولکول برای شما خواهیم گفت.

اسید لاکتیک و اهمیت آن در ورزش

این ترکیب در هنگام تمرینات سخت در عضلات شما تولید می شود.

این ماده عمدتا در سلولهای ماهیچه ای و گلبول های قرمز تولید می شود وقتی بدن کربوهیدرات ها را برای انرژی تجزیه می کند در حالی که میزان اکسیژن آن کم است. این سطوح در هنگام ورزش شدید یا هنگامی که فرد مبتلا به عفونت یا بیماری است کاهش می یابد.

به طور کلی ، منبع اصلی لاکتیت تجزیه یک کربوهیدرات بنام گلیکوژن است. این ماده یک ذخیره انرژی طبیعی است که از چندین زنجیره قند (گلوکز) تشکیل شده است. تجزیه آنها انرژی زیادی تولید می کند ، بنابراین یکی از منابع اصلی ماهیچه ها است.

با این حال ، استفاده از گلوکز به اکسیژن نیاز دارد. بنابراین ، این یک روند طولانی تر است. در شرایط دشوار ، سلول ها مسیر را کوتاه می کنند و از طریق تخمیر انرژی تولید می کنند.

بعضی از سلولها قادر به استفاده از پیروات برای انرژی هستند ، در حالی که برخی دیگر نیستند. بنابراین ، ماهیچه ها بیش از حد لاکتیت تولید می کنند.

اسید لاکتیک و ماهیچه ها

این اسید در واقع یک سوخت است . بنابراین ، ماهیچه ها عمداً آن را از گلوکز تولید می کنند و از آن برای انرژی استفاده می کنند.

سلولهای عضلانی می توانند گلوکز را به اسید لاکتیک تبدیل کنند. سپس اندامکهای سلولی به نام میتوکندری آن را جذب کرده و از آن استفاده می کنند. این اندامک ها مسئول تولید انرژی سلول ها هستند.

میتوکندری ها پروتئین مشخصی برای حمل اسید لاکتیک موجود در آن دارند. به همین دلیل ، ورزش شدید باعث می شود میتوکندری ها دو بار افزایش یافته و اسید لاکتیک بیشتری را بسوزانید. در نتیجه ، عضلات بهتر کار می کنند.

اسید لاکتیک هنگام ورزش

ورزش به سلولها اجازه می دهد تا با استفاده بیشتر از پیروات سازگار شوند. بنابراین ، آنها کمتر لاکتیت تولید می کنند. وقتی شخصی ورزش می کند ، فیبر عضلانی به دست می آورد.

بدن هنگام استراحت یا انجام فعالیتهای سبک به ندرت از این الیاف استفاده می کند. از آنجا که بیشتر آنها نیاز به فعال سازی سریع دارند و توانایی کمی برای تبدیل پیروات به انرژی دارند. بنابراین بدن بسیاری از پیرواتها را به لاکتیت تبدیل می کند.

هنگامی که بدن لاکتیت تولید می کند ، سعی می کند عضلات دیگر در مجاورت وارد شود. این امر شامل گردش خون و فضای بین سلول های ماهیچه ای ، جایی که غلظت لاکتیت کمتر است میشود.

وقتی اسید لاکتیک بتواند عضله دیگری وارد کند ، می تواند برای استفاده در انرژی هوازی به پیروات تبدیل شود.

قلب همچنین از لاکتیت به عنوان سوخت استفاده می کند. علاوه بر این ، می تواند به کبد برود تا مجدداً به گلوکز و گلیکوژن تبدیل شود تا دوباره شروع به کار کند.

سرانجام ، می تواند به سرعت از یک قسمت بدن به قسمت دیگر برود.